ฝึก (Graphic) ยังไง ให้เป็นยอดฝีมือ (ตอนที่ 2)

สำหรับใครที่ยังไม่ได้อ่านใน ตอนที่ 1 ย้อนกลับไปอ่านก่อนได้นะคร้าบ ส่วนในตอนนี้ เราจะมาว่ากันเรื่องฝึกฝนยังไงให้เป็นยอดฝีมือ ต่อจากตอนที่แล้วกันครับ เริ่มข้อแรกกันเลย

เบสิคแน่น คือแก่นของยอดฝีมือ

หลายๆคนมักจะรีบร้อน อยากลองทำงานให้ได้ดีเลยในเวลาสั้นๆ โดยทิ้งพื้นฐานไป ใช้เวลากับพื้นฐานกราฟิกน้อย ในงานกราฟิกจริงๆแล้ว จะแบ่งออกเป็นสองส่วน 1 คือส่วนที่เป็นการสร้างกราฟิก "จุด เส้น ระนาบ" กับ 2 คือส่วนการจัดวาง "composition" โดยทั้งสองส่วนประกอบไปด้วยรายละเอียดพื้นฐานปลีกย่อยอีกมากมาย เราอาจแบ่งการฝึกทั้งมองและทำ จากแต่ละหัวข้อ รวมไปถึงตัวเครื่องมือต่างๆด้วย ค่อยๆฝึกจากเบสิคทีละเรื่อง เมื่อเบสิคเราแน่นแล้วการเรียนรู้ขั้นต่อๆไปจะง่ายขึ้นมาก เชื่อเถอะครับไม่มีใครเก่ง โดยเบสิคไม่แน่นอย่างแน่นอน

"รายละเอียด" เส้นแบ่งระหว่าง ทวยเทพ กับ คนธรรมดา

ถ้าลองไปสังเกตงานระดับโลกทั้งหลาย จะเห็นว่าในทุกงานจะมีความละเมียดละไมในรายละเอียด และนี่คือความต่างมากๆของงานธรรมดา กับงานที่ยอดเยี่ยม ดังนั้น การฝึกให้ตัวเองเป็นคนที่ใส่ใจในรายละเอียด ย่อมทำให้วันนึงเราก้าวไปสู่ระดับยอดฝีมือได้ การจัดวางอย่างตั้งใจ ใส่ใจในเรื่องสี คอมโพส คอนทราส หรือยิ่งถ้าเป็นงาน GUI ความต่างแค่ระดับ 1px สามารถสร้างความแตกต่างอย่างยิ่งใหญ่ให้กับงานได้เลย

จัดที่ทำงานให้ดี มันมีผลต่อเนื้องาน

โดยทั่วไป คนทำงานกราฟิกหรือ ศิลปะ มักปล่อยปะละเลยเรื่องนี้ ปล่อยให้ที่ทำงานรกไม่เป็นระเบียบ จะหยิบจะหาอะไรทีก็ยากเย็น เรื่องนี้ถือเป็นข้อสำคัญของการฝึกฝนเลย กราฟิกเป็นเรื่องของระเบียบ Alignment มีความสำคัญในงานอย่างมาก ถ้าเราปล่อยให้ชีวิตเราไปจมอยู่กับความไม่เป็นระเบียบ แน่นอนว่ามันจะสะท้อนเข้าไปอยู่ในงาน เพราะอย่าลืมว่า งานคุณ ก็คือคุณ นั่นเอง 

จัดสรรเวลา อย่าเอาตามองแต่งาน 

การฝึกฝน ไม่ใช่แค่เรื่องของงาน มันคือการฝึกคิด ฝึกมอง และฝึกรสนิยมด้วย การเอาตัวเองไปใช้ชีวิตในแบบอื่นจึงทำให้งานมีความลึกมากขึ้น เช่นการอ่านหนังสือ จะทำให้เรามีข้อมูลในการสร้างงาน รวมทั้งช่วยเปิดมุมมองความคิด การดูหนัง (ที่ดี) เราจะได้เห็น อาร์ตไดเรคชั่นเจ๋งๆ พลอตคิดแปลกๆ คอมโพสของภาพหลากหลาย การเล่าเรื่องอย่างมีจังหวะจะโคน ฟังเพลงทำให้มีสุนทรีย์ ออกไปถ่ายรูป ได้เรื่องคอมโพส แสงเงา สีอารมณ์ อยู่กับธรรมชาติทำให้ปลอดโปร่ง บลาๆๆ การหมกมุ่นอยู่แต่กับงานอย่างเดียวจะทำให้ การพัฒนาเป็นไปได้ช้า เคยมั้ยครับคิดงานไม่ออก ทำไงก็คิดไม่ได้ พอออกไปมองฟ้ามองน้ำกลับมาทำใหม่ โอโหงานมาเลย การฝึกฝนก็เหมือนกันครับ แต่ต้องจัดสรรเวลาให้ดี อย่าให้อย่างหนึ่งอย่างใด มากหรือน้อยไป 

ความสำเร็จ กับดักอันหอมหวาน

"จงตามหาความเลิศล้ำ แล้วความสำเร็จจะตามหาเราเอง" โควตหนึ่งจากหนังเรื่อง 3 Idiots ทันทีที่ได้ยินโควตนี้ ผมรู้สึกปวดแปลบทันที นี่แหละสิ่งที่ผู้คนทำผิดพลาด ความสำเร็จเป็นสิ่งที่ดี แต่การไปถึงมันต้องเป็นไปอย่าง มีลำดับขั้นตอน ถ้าเริ่มแรกเราตั้งธงในการฝึกฝนเพื่อตามหาความสำเร็จ (กลายๆว่า คือรวย) เราจะถูกกับดักความสำเร็จดึงดูดไป เราจะมองข้ามเบสิค ถ้าเงินรออยู่ตรงหน้า เราจะมองข้ามรายละเอียด ถ้าเวลาคือคอนดิชั่นหลัก เราจะมองข้ามความใส่ใจ ถ้ามีงานที่ได้เงินมากมายรอเราอยู่ รู้ตัวอีกที คุณจะกลายเป็นคนไม่เก่งไปซะแล้ว และแน่นอน เวลาของทุกคนมีจำกัด โดยเฉพาะเวลาแห่งการฝึกฝนเต็มขั้นนั้นมีเพียงไม่กี่ปี เมื่ออายุมากขึ้น เราจะยิ่งมีข้อแม้ในชีวิตมากขึ้นตามไปด้วย ถึงวันนั้นเราจะไม่ยอมกลับมาฝึกฝนพัฒนาตัวอีกต่อไป และแน่นอน คนที่ตามหาความเลิศล้ำได้แซงหน้าคุณไปแสนไกลแล้ว

จงตามหาความเลิศล้ำ แล้วความสำเร็จจะตามหาเราเอง

เรียนรู้ จากคนเก่ง

มาถึงข้อสุดท้ายแล้วครับ (ที่นึกออกในวันนี้ ถ้ามีเพิ่มจะมาอัพเดตนะ) การเรียนรู้จากคนเก่งไม่ได้หมายถึง การไปเรียนกับเค้าอย่างเดียวนะครับ การดูงานของเค้า พูดคุยแลกเปลี่ยน ไปฟังงานบรรยายหัวข้อต่างๆ จากคนเก่งๆ หรือแม้แต่นั่ง กินเหล้าล้อมวงกันก็ทำให้ได้ แง่คิดมุมมอง ประสบการณ์ ได้เหมือนกัน เพราะอย่าลืมว่าทุกข้อ ตั้งแต่ ตอนที่ 1 จนถึง ตอนที่2 นี้ อยู่ในตัวของคนเก่งๆหมดแล้ว

ขอบคุณสำหรับการติดตามนะครับโผม หวังว่าจะมีประโยชน์ต่อการฝึกฝนของทุกคนนะครับ มีเรื่องไหนที่อยากรู้เพิ่มเกี่ยวกับการฝึกฝน หรืออยากให้เขียนเรื่องอะไรทั้งเกี่ยวและไม่เกี่ยวกับกราฟิก ลองคอมเม้นทิ้งใว้ได้ครับ ถ้าพอเข้าใจผมจะเขียนให้อ่านกันแน่นอน สำหรับบล๊อค ฝึก (Graphic) ยังไง ให้เป็นยอดฝีมือ ทั้งสองตอนขอจบใว้ก่อนเพียงเท่านี้ครับ ถูกใจอย่าลืม แชร์ไปให้เพื่อน อ่านกันนะจ๊ะ

buatoom GUI designer, Instructor at CraftFig. ( Web Design, Illustration, Icon Design )